_{سامانه ازبه}®

امور حقوقی

قوانین مالیاتی برای افراد مقیم و غیر مقیم

قانون مالیات بر درآمد قوانین مالیاتی متفاوتی را برای ساکنان و افراد غیر مقیم تعیین می کند. قانون مالیات بر درآمد تعیین می کند که کدام افراد و شرکت ها برای اهداف مالیات بر درآمد مقیم کانادا هستند. تعیین مقیم یا غیر مقیم برای مقاصد مالیاتی کانادا بسیار مهم است زیرا بر میزان مالیاتی که باید بپردازید تأثیر می گذارد. تفاوت مالیات بین ساکنین و غیر مقیم افراد و شرکت‌هایی که مقیم محسوب می‌شوند باید بر اساس درآمدشان از همه منابع، مالیات در کانادا بپردازند، مهم نیست که از کجا به دست آورده‌اند. مالیات تکلیفی: افراد غیر مقیم معمولاً فقط بر درآمدی که در کانادا به دست می آورند در کانادا مالیات می پردازند و 25 درصد مالیات تکلیفی برای انواع خاصی از درآمد مانند سود سهام، پرداخت های اجاره، بازنشستگی و پرداخت های OAS و پرداخت های RRSP در کانادا دریافت می کنند. همچنین، افراد غیر مقیم ممکن است از معافیت افزایش سرمایه در فروش خانه خود برخوردار نباشند. درآمد بهره برای افراد غیر مقیم: طبق CRA، سودی که دریافت می‌کنید یا به شما واریز می‌شود، معمولاً از مالیات تکلیفی کانادایی معاف است، اگر پرداخت‌کننده با شما ارتباطی نداشته باشد. قوانین مختلفی برای افراد و شرکت ها در تصمیم گیری برای مقیم بودن آنها برای مقاصد مالیاتی وجود دارد. یک فرد بر اساس عوامل بسیاری مقیم در نظر گرفته می شود. این شامل: فرد در طول سال چه مدت زمانی را در کانادا سپری کرده است، دلایل حضور فرد در کانادا، جایی که خانه معمولی فرد در آن قرار دارد، اگر فرد دارای ملک در کانادا باشد، اگر فرد عضو یک باشگاه در کانادا باشد، یا اگر فرد خانواده ای در کانادا داشته باشد. اگر فردی حداقل برای 183 روز در یک سال تقویمی از کانادا بازدید کند، برای مقاصد مالیاتی، به عنوان مقیم کانادا در آن سال تلقی می شود. قوانین دیگری برای شرکت ها اعمال می شود. با این حال، اگر شرکتی پس از 26 آوریل 1965 در کانادا تأسیس شود، به طور خودکار مقیم کانادا محسوب می شود و باید خلاف آن را ثابت کند.

1401/1/24 | 17 : 23 تحریریه

امور حقوقی

مروری بر سیستم مالیاتی کانادا

دولت کانادا مالیات ها را به عنوان منبع درآمدی برای پرداخت برنامه های اجتماعی و اقتصادی جمع آوری می کند. قوانین مالیاتی توسط دولت فدرال و استانی تنظیم می شود، اگرچه جمع آوری مالیات عموماً توسط دولت فدرال از طریق آژانس درآمد کانادا (CRA) کنترل می شود. دولت فدرال تمام مالیات بر درآمد شخصی فدرال و همچنین مالیات بر درآمد شخصی را از طرف همه استان ها و مناطق به جز کبک جمع آوری می کند. همچنین مالیات بر درآمد شرکت ها را از طرف همه استان ها و مناطق به جز آلبرتا و کبک جمع آوری می کند. در کبک، دولت استانی فرآیند جمع آوری مالیات بر درآمد خود را از طریق Revenu Québec بر عهده دارد. پس از اینکه CRA همه مالیات‌های فدرال، استانی و منطقه‌ای را جمع‌آوری کرد، سپس درآمدهای استانی یا منطقه‌ای را به استان یا منطقه مشارکت‌کننده مربوطه واریز می‌کند. قانون مالیات بر درآمد درآمد در هر دو سطح فدرال و استانی (یا منطقه ای) مشمول مالیات است. قانون مالیات بر درآمد است که قوانینی را هم برای افراد و هم برای مشاغل تعیین می کند. قانون مالیات بر درآمد معمولاً هر ساله زمانی که دولت فدرال بودجه سالانه خود را تعیین می کند، دستخوش تغییرات مهمی می شود. این تغییرات بر میزان مالیاتی که سال به سال پرداخت می کنید تأثیر می گذارد. مالیات استانی بر اساس قوانین موجود در قوانین مختلف استانی و منطقه ای محاسبه می شود. نرخ مالیات بر درآمد فدرال و استانی با هم، نرخ مالیات ترکیبی نامیده می شود. انواع مالیات علاوه بر قانون مالیات بر درآمد، قوانین دیگری نیز وجود دارد که مالیات واردات، صادرات، فروش کالا و خدمات و اموال را پوشش می دهد. کانادا همچنین امضاکننده بسیاری از معاهدات بین‌المللی با سایر کشورها است که بر مالیات افراد و مشاغلی که در سطح بین‌المللی تجارت می‌کنند یا کسب درآمد می‌کنند، نظارت می‌کند. سیستم مالیاتی خود ارزیابی سیستم مالیاتی کانادا به ارزیابی خود، توسط مالیات دهندگان متکی است. هر مالیات دهنده مسئول گزارش کل درآمد و تعیین کل بدهی مالیاتی خود است.   CRA قانون مالیات را با انجام تعدادی ممیزی بر روی افراد و مشاغل در هر سال اجرا می کند. اگر CRA متوجه شود که شخصی در محاسبه یا گزارش مالیاتی که بدهی دارد اشتباه کرده است، مجدداً ارزیابی می‌شود و اگر خطا عمدی بوده است، جریمه‌ای در نظر گرفته می‌شود. اگر مشخص شود که فردی از قانون فرار می کند، ممکن است توسط وزارت دادگستری به دلیل فرار مالیاتی یا جرم کیفری تحت تعقیب قرار گیرد.

1401/1/24 | 40 : 22 تحریریه

اخبار

مسافران برای ورود به کانادا باید به طور کامل واکسینه شوند.

مسافران برای ورود به کانادا از 15 ژانویه باید به طور کامل واکسینه شوند مسافران ضروری برای عبور از مرز باید به طور کامل واکسینه شوند. کانادایی های واکسینه نشده ممکن است با اقدامات قرنطینه ای روبرو شوند. مسافرانی که به کانادا می آیند اکنون برای ورود به این کشور باید کاملا واکسینه شوند. برخی از مسافران معاف همچنان ممکن است وارد شوند، اما تحت آزمایش، قرنطینه و سایر اقدامات بهداشت عمومی قرار خواهند گرفت. کانادا قبلاً مسافران غیرضروری از کشورهای خارجی را ملزم به واکسینه شدن کرده است. از 24 دی ماه مسافران ضروری نیز برای ورود به کشور باید به طور کامل واکسینه شوند که شامل: اعضای خانواده کانادایی ها، مقیم دائم، و افرادی که تحت قانون هند ثبت نام کرده اند. دانشجویان بین المللی 18 سال و بالاتر؛ ورزشکاران دارندگان مجوز کار، به استثنای کسانی که در کشاورزی و فرآوری مواد غذایی کار می کنند. و ارائه دهندگان خدمات ضروری، از جمله کامیون داران. شهروندان و مقیم دائم کانادا را نمی توان از ورود به کانادا منع کرد. با این حال، کانادایی های واکسینه نشده باید شرایط قبل از ورود، ورود، آزمایش روز هشتم و قرنطینه را رعایت کنند. اتباع خارجی واکسینه نشده یا نیمه واکسینه شده تنها در صورت داشتن معافیت مجاز به سفر به کانادا خواهند بود. برخی از گروه های معاف شامل کارگران کشاورزی و فرآوری مواد غذایی، اعضای خدمه دریایی، افرادی که به دلایل کمک رسانی به کانادا می آیند، ساکنان دائمی جدید، پناهندگان اسکان مجدد و برخی از کودکان زیر 18 سال هستند. مسافرانی که از نیاز به واکسینه شدن کامل معاف هستند همچنان مشمول آزمایش، قرنطینه و سایر شرایط ورود خواهند بود. اتباع خارجی که واکسینه نشده باشند و مشمول معافیت نباشند، از ورود به کانادا منع خواهند شد. افرادی که علائم کووید-19 را دارند در بدو ورود به مرز به یک مقام سازمان بهداشت عمومی کانادا (PHAC) هدایت می‌شوند و به آنها گفته می‌شود که از زمانی که علائم برای اولین بار رخ داده است، به مدت 10 روز ایزوله شوند. افسران مرزی در مورد اینکه چه کسانی می توانند وارد کشور شوند و اینکه آیا مسافران ورودی باید قرنطینه شوند یا خیر، تصمیم نهایی را می گیرند. کانادا ابتدا در ماه نوامبر الزام واکسیناسیون را برای مسافران اعلام کرد. برای اینکه مسافران به طور کامل واکسینه شوند، باید دوز کامل توصیه شده واکسن تایید شده را دریافت کرده باشند. دوز نهایی باید حداقل 14 روز قبل از تلاش برای ورود به کانادا تجویز شده باشد. مسافران همچنین باید تمام اطلاعات مورد نیاز COVID-19 را قبل از عبور از مرز به ArriveCAN ارسال کنند. واکسن های مورد تایید دولت کانادا عبارتند از: AstraZeneca/COVISHIELD (ChAdOx1-S، Vaxzevria، AZD1222) Bharat Biotech (کواکسین، BBV152 A، B، C)  (mRNA-1273) Pfizer-BioNTech (Comirnaty، tozinameran، BNT162b2)  جانسون /جانسون و جانسون و مدرنا  Sinopharm BIBP (BBIBP-CorV) Sinovac (CoronaVac، PiCoVacc) در حال حاضر، نیازی به دوز تقویت کننده برای واکسینه شدن کامل در کانادا نیست.    

1400/10/30 | 58 : 1 تحریریه

امور حقوقی

وام مسکن معکوس (reverse mortgage)

وام مسکن معکوس (reverse mortgage) وام مسکن معکوس چیست؟ وام مسکن معکوس یک ابزار مالی است که به صاحبان خانه اجازه می دهد به پولی که در خانه خود سرمایه گذاری کرده اند دسترسی داشته باشند. در واقع صاحبان خانه هایی که درآمد کمی دارند یا هیچ درآمدی ندارند، میتوانند از دارایی خود به عنوان منبع درآمد استفاده کنند و به زندگی در خانه خود ادامه دهند. وام مسکن معکوس در اختیار صاحبان خانه هایی است که حداقل 55 سال سن دارند و هزینه خانه آنها به طور کامل پرداخت شده است . وام مسکن معکوس چگونه کار می کند؟ وام مسکن معکوس گزینه خوبی برای صاحبان خانه هایی است که برای پرداخت هزینه های زندگی به پول نقد نیاز دارند، اما دارایی نقدینگی ندارند. با رهن معکوس، درصدی از ارزش خانه به نقد تبدیل می شود و برای خرید مستمری استفاده می شود که درآمد تضمینی برای صاحب خانه فراهم می کند. پیش پرداخت نقدی در مقابل عنوان خانه به عنوان رهن ثبت می شود، اما برخلاف وام مسکن معمولی، نیازی به پرداخت منظم نیست. با وام مسکن معکوس، بانک یا مؤسسه وام دهنده دیگر به صاحب خانه پول نقد پرداخت می کند. مبلغ وام میتواند تا 55 درصد ارزش فعلی خانه باشد و به صورت مقطوع، اقساط منظم ماهانه یا ترکیبی از هر دو پرداخت شود. اگر خانه فروخته شود یا خانه دیگر محل سکونت اصلی صاحبان خانه نباشد، آنها باید وام و سود انباشته شده را بازپرداخت کنند. پس از مرگ صاحب خانه، خانه فروخته می شود و بانک مبلغ وام مسکن به اضافه سود را دریافت می کند. هر پولی که پس از فروش خانه و پرداخت به بانک باقی می ماند در اختیار ذینفعان یا افراد تحت تکفل صاحب خانه قرار می گیرد. مزایای وام مسکن معکوس وام مسکن معکوس هم مزایا و هم معایبی دارد. مزایا عبارتند از  نیازی به پرداخت منظم وام نیست. مقداری از ارزش خانه را می توان بدون نیاز به فروش به پول نقد تبدیل کرد. پول قرض گرفته شده منبع درآمد معاف از مالیات است. درآمد بر مزایای امنیت سالمندی (OAS) یا مکمل درآمد تضمین شده (GIS) که صاحب خانه ممکن است دریافت کند، تأثیر نمی گذارد. مالک خانه مالکیت خانه خود را حفظ می کند. صاحب خانه می تواند تصمیم بگیرد که چگونه می خواهد پول را دریافت کند، یا با پرداخت یکجا یا سالیانه یا ترکیبی از هر دو این گزینه ها و صاحب خانه می تواند از سهام خانه خود برای بهبود استاندارد زندگی خود استفاده کند. معایب وام مسکن معکوس برخی از معایب وام مسکن معکوس عبارتند از هزینه های مرتبط با وام مسکن معکوس معمولاً بسیار زیاد است و می تواند شامل موارد زیر باشد: نرخ بهره بالاتر نسبت به وام مسکن سنتی یا خط اعتباری. هزینه ارزیابی خانه، هزینه درخواست یا هزینه بسته شدن، جریمه بازپرداخت برای فروش خانه یا نقل مکان ظرف سه سال پس از دریافت وام مسکن معکوس، و هزینه های مشاوره حقوقی مستقل . در صورت مرگ صاحب خانه، دارایی باید وام و بهره را به طور کامل در مدت زمان محدود بازپرداخت کند. از آنجایی که با انباشته شدن سود وام مسکن معکوس در طی سال‌ها، سرمایه نگهداری شده در خانه کاهش می‌یابد، پول کمتری در دارایی برای واگذاری به فرزندان یا سایر ذینفعان وجود خواهد داشت. از کجا می توان وام مسکن معکوس دریافت کرد؟ در حال حاضر، تنها دو موسسه مالی در کانادا وجود دارد که وام مسکن معکوس ارائه می دهند. وام مسکن معکوس CHIP بانک HomeEquity در سراسر کانادا مستقیماً از HomeEquity Bank یا از طریق یک کارگزار وام مسکن در دسترس است. طرح PATH Home از Equitable Bank از طریق کارگزاران وام مسکن در آلبرتا، بریتیش کلمبیا، انتاریو و کبک در دسترس است.

1400/10/30 | 25 : 1 تحریریه