آقای لاریجانی با ثبت شعبه شرکت برنامه نویسی ما در کانادا برای ما اجازه کار دریافت کرد. بعلاوه خدمات حقوقی دیگری مانند ثبت برند، تنظیم قراردادهای و غیره نیز به ما خدمات حقوقی ارایه کرد. بسیار دقیق، صادق و حرفه ای!

قانون مالیات خرید ملک برای افراد غیر مقیم کانادا در انتاریو

کانادا بعنوان یک کشور مهاجر پذیر در مقاطع مختلف با بحران قیمت مسکن روبرو بوده است. از سویی سیل مهاجرین و سرمایه گذاران برای خرید ملک برای زندگی یا سرمایه گذاری باعث افزایش قیمت ملک شده و از سویی دیگر شهروندان کانادایی که درآمدهای ثابتی دارند دارای قدرت خرید محدود بوده و افزایش قیمتها میتواند قدرت خرید آنها را کاهش دهد. بنابراین دولت فدرال و دولتهای محلی برای کنترل قیمت مسکن از ابزارهای متعددی استفاده کرده و می کنند تا بتوانند با به تعادل رساندن قیمتها قدرت خرید طبقه متوسط که اکثریت جامعه کانادا را تشکیل می دهند را حفظ کرده و مانند کشورهایی مثل ایران جلوی تبدیل صاحب ملک شدن بصورت رویایی دست نیافتنی را برای شهروندان بگیرند. از جمله این اقدامات میتوان به افزایش نرخ سود بانکی برای وامهای مسکن و در نظر گرفتن مالیات اضافی نقل و انتقال ملک برای افراد غیر مقیم اشاره کرد. اقدام اخیر یعنی تعیین ۱۵٪ مالیات اضافه تر برای افرادی که اقامت کانادا را ندارند اولین بار در استان برتیش کلمبیا با هدف جلوگیری و کنترل ورود سرمایه های خارجی بویژه سرمایه های چینی بود که باعث افزایش بی رویه قیمت مسکن شده بود. در سال ۲۰۱۷ استان انتاریو هم قانون مشابهی تصویب کرد به نام ‌قانون مالیات محتکرین غیر مقیم  Non Resident Speculation Tax که از تاریخ ۲۱ آوریل ۲۰۱۷ لازم الاجرا گردید. افراد مشمول این قانون  مطابق این قانون تمامی قراردادهای خرید و فروشی که توسط افراد غیر مقیم کانادا بعد از ۲۰ آوریل ۲۰۱۷ امضا شده مشمول این قانون می باشند. عبارت افراد غیر مقیم شامل هم افراد حقیقی و حقوقی مانند شرکتها و هم صندوقهای تراست  مشمول مالیات غیر مستقیم میشود. مطابق این قانون شرکتهایی غیر مقیم به حساب می آیند که: １-  در خارج از کانادا ثبت شده باشند ２-  شرکتی که سهام آن در بورس کانادا وارد نشده باشد ولی در کانادا ثبت شده و بصورت مستقیم و غیر مستقیم تحت کنترل یکی از افراد زیر باشد:               a.      اشخاص غیر مقیم کانادا b.      شرکتهایی که در کانادا ثبت نشده اند و c.      شرکتهایی که به هر نحوی چه مستقیم و چه غیر مستقیم به موجب ماده ۲۵۶ قانون مالیات مستقم کانادا تحت کنترل افراد یا شرکتهای غیر مقیم باشند (به نحوی که فرد غیر مقیم سهام حداقل ۵۰.۱٪ شرکت که دارای حق رای باشد را دارا باشد). املاک مشمول این قانون این قانون شامل همه املاکی که در انتاریو وجود دارند نبوده و تنها در مورد املاک خاصی صدق می کنند. این املاک عبارتند از: １-  املاکی که کمتر از ۶ خانوار را در خود جای دهد. بنابراین خرید مجتمع های مسکونی با بیش از ۶ واحد از شمول این قانون خارج است. اما در خرید مثلا ۷ واحد از یک مجتمع هر یک از این واحدها یک واحد مجزا حساب می شوند. ２-  زمینهایی که دارای واحدهای مسکونی متعدد اجاره ای با بیش از شش واحد، زمینهای کشاورزی، و زمینهای تجاری و صنعتی مشمول این قانون نیستند. ３-  در صورتی ملکی به صورت ترکیبی از اموال مشمول این قانون و اموال غیر مشمول باشد،‌ این مالیات فقط بر قیمت بخش مشمول این قانون اعمال میشود. ４-  املاکی که در منطقه Greater Golden Horseshoe Region هستند تنها مشمول این قانون بوده و مناطق خارج از این محدوده مشمول الزام به پرداخت مالیات نیستند. برای اطلاعات بیشتر در مورد این منطقه به عکس زیر توجه کنید:  میزان مالیات و مسوولیت پرداخت باید توجه داشت که در صورتی که حتی یکی از خریداران شخصی غیر مقیم باشد (حتی با داشتن ۱٪ مالکیت) ۱۵٪ قیمت کل ملک باید بعنوان مالیات اضافی به موجب این قانون پرداخت شود. در این صورت تمامی خریداران مشترکاً و منفردا موظف به پرداخت مالیات هستند حتی اگر سایر خریداران مقیم و یا شهروند کانادا باشند. لازم به ذکر است که این موضوعدر مورد افرادی که ملک را بصورت تراست برای فرد غیر مقیم خریداری می کنند نیز صادق است. معافیت به موجب قانون قانون در مواردی شمول پرداخت مالیات را به شرط داشتن شرایط خاصی مستثنی کرده است. این موارد عبارتند از: １-  اشخاصی که در موقع خرید به موجب برنامه مهاجرت استانی انتاریو نامه قبولی استان را دریافت نموده Provincial Nominees و درخواست خود برای مهاجرت را به اداره مهاجرت فدرال کانادا ارسال کرده باشند. ２-  افرادی که تقاضای پناهندگی کرده و درخواست آنها توسط دادگاه پناهندگی قبول شده و وضعیت آنها بصورت افراد مورد حمایت درآمده باشد Protected Person. لازم به ذکر است که متقاضیان پناهندگی تا زمان دریافت جواب مثبت دادگاه مشمول این قانون هستند. ３-  فرد غیر مقیمی که بصورت مشترک ملکی را با همسر خود که مقیم کانادا،‌ شهروند، دارای تایید استان انتاریو (مورد ۱ بالا) و فرد حمایت شده (مورد ۲ بالا) است خریداری کرده باشد. در صورتی که این زوج ملک را با مشارکت سایر افراد مقیم کانادا،‌ شهروند، دارای تایید استان انتاریو و افراد حمایت شده خریداری کرده باشند نیز میتوانند از این استثنا استفاده کنند. اما در صورتی که شخص ثالث خود مشمول این معافیت نباشد مالیات اضافی ۱۵٪ باید پرداخت شود. علاوه بر موارد بالا،‌ برای استفاده از معافیتهای فوق،‌ خریدار باید اعلام کند که ملک خریداری شده را به عنوان محل اقامت خود مورد استفاده قرار خواهد داد و این کار را ظرف حداکثر ۶۰ روز انجام دهد. البته به موجب اصلاحیه قانون به دلایل کرونا مصوب ۱۸ مارچ ۲۰۲۰ این ۶۰ روز موقتا لازم الاجرا نیست. استرداد مالیات بعد از دریافت در مواردی قانونگذاری شرایطی را تعریف کرده که به موجب آن در صورت پرداخت مالیات فوق،‌ میتوان استرداد آن را تقاضا کرد. این موارد عبارتند از:‌ １-  افرادی که طی ۴ سال بعد از خرید و انتقال سند اقامت کانادا را بدست آورند. بعنوان مثال در سال ۲۰۱۸ ملکی توسط فرد غیر مقیمی خریداری شده و ۱۵٪ مالیات فوق الذکر پرداخت شده اما این شخص در سال ۲۰۲۰ موفق به دریافت اقامت کانادا می شود. در این صورت شخص میتواند در خواست استرداد این مالیات پرداختی را از دولت بنماید. ２-  دانشجویان خارجی که حداقل دو سال از زمان خرید و انتقال ملک به ابشان بصورت تمام وقت در دانشگاههای مورد تایید اداره مهاجرت کانادا و در کلاسهای واقع در انتاریو تحصیل می کنند میتوانند بعد از دوسال نسبت به استرداد مالیات پرداختی اقدام کنند. دانشجوی تمام وقت کسی است که حداقل در ۶۰٪ (و یا ۴۰٪ برای افراد دارای معلولیت) دروس کل سال تحصیلی ثبتنام کرده باشد. ３-  همین شرایط برای افرادی که حداقل  یک سال از زمان خرید و انتقال ملک به ابشان بصورت تمام وقت و قانونی (با اجازه کار معتبر) در استان انتاریو کار کرده باشند نیر مهیا است. کار زمانی تمام وقت محسوب می شود که فرد حداقل ۳۰ ساعت در هفته کار کند. برای اینکه درخواست استرداد مورد پذیرش واقع شود علاوه بر شرایط فوق،‌ خریدار باید منحصرا ملک را بنام خود و یا به بنام خود یا همسرش خریداری کرده باشد و ظرف مدت ۶۰ روز از زمان انتقال آن مکان را بعنوان محل اصلی زندگی خود استفاده کند. البته همانطور که گفته شد به موجب اصلاحیه قانون به دلایل کرونا مصوب ۱۸ مارچ ۲۰۲۰ این ۶۰ روز موقتا لازم الاجرا نیست.  نکته مهم دیگر اینکه در صورتی که دولت ظرف ۴۰ روز نسبت به استرداد وجه پرداختی اقدام نکند، موظف به پرداخت ۲٪ سود سالیانه بصورت روز شمار تا زمان پرداخت کل مبلغ خواهد بود. جریمه عدم پرداخت مالیات به منظور اجرایی کردن این قانون در صورتی که خرید ملکی مشمول پرداخت مالیات موضوع این قانون شود و خریدار از پرداخت آن امتناع کند قانونگذار جریمه های سنگینی برای او در نظر گرفته است که این جریمه ها شامل جریمه های نقدی و حتی زندان است. بنابراین عدم پرداخت مالیات مذکور و یا یافتن راه هایی برای عدم پرداخت آن دارای عوابق خطیری بوده و حتی میتواند با ایجاد سابقه مانع از موفقیت در دریافت اقامت کانادا و یا شهروندن آن شود.  همانطور که مشاهده شد در این نوشتار سعی در بیان موارد قانونی در مورد خرید ملک برای افراد غیر مقیم شد و با توجه به اینکه در طی سالهای متمادی بسیاری از موکلین در مورد این قانون سوالاتی پرسیده و ابهاماتی داشته اند و با توجه به عدم وجود متن حقوقی معتبری در این زمینه تمام تلاش خود را برای پوشش تمامی موارد قانونی و بیان آنها به زبان ساده نمودم. با توجه به اهمیت موضوع در صورت داشتن هرگونه سوال در مورد این قانون و یا در مورد حقوق املاک و همچنین استفاده از خدمات حقوقی دفتر ما که بیش از ۷ سال بصورت تخصصی در زمینه نقل و انتقال املاک در تورنتو فعالیت دارد با ما از طریق تلفن ۴۱۶۲۰۰۰۱۳۱، واتزاپ ۶۴۷۵۴۷۰۶۲۰ و یا از طریق ایمیل [email protected] در تماس باشید.  دانیال لاریجانی - وکیل رسمی دادگستری انتاریو آگوست ۲۰۲۱ - تورنتو     

ضرورت قانونی اعلام دارایی های خارج از کانادا

همانطور که ميدانيد در تمامي کشورهاي جهاني منابع درآمد دولتها که صرف خدمات عمومي مانند خدمات درماني، حفظ امنيت داخلي و خارجي، اجراي پروژه هاي زير ساختي مانند سد و راه و بيمارستان و مدرسه و غيره، آموزش و پرورش و ساير خدمات عمومي ميشود، از دو طريق تامين ميگردد:‌ ۱) يا از فروش منابع طبيعي مانند نفت و گاز و معادن و غيره ۲) و يا از طريق دريافت ماليات از اشخاص حقيقي و حقوقي. کانادا هم از اين قاعده مستثني نبوده و قانون ماليات بر درآمد، تمامي اشخاص حقيقي و حقوقي مقيم کانادا را هر سال ملزم به ارايه اظهارنامه مالياتي مينمايد. مانند بسياري از کشورهاي جهان، کانادا از سيستم خود اظهاري پيروي ميکند بدين شکل که اشخاص خود موظف به تهيه و ارايه حسابهاي دقيق از درآمدهاي خود بوده و براساس درآمد اعلام شده ميزان ماليات پرداختي ايشان تعيين ميگردد. معمولا در چنين سيستمهايي که اصل بر اعتماد به ماليات دهندگان است، سيستم حسابرسي و يا Audit  وجود دارد که اداره ماليات يا بصورت اتفاقي و يا بر اساس اطلاعات بدست آمده،  اشخاص را براي حسابرسي انتخاب مينمايند تا صحت درآمدهاي اعلام شده ايشان را بررسي کند. با توجه به اينکه اصل بر اعتماد است، لذا قانونگذار جريمه هاي سنگيني را براي متخلفين در نظر گرفته است. اين جريمه ها شامل جريمه هاي نقدي و در مواردي تا اعلام جرم و محاکمه کيفري پيش ميروند. بنابراين توجه به اين امر بسيار ضروري است چرا که جريمه هاي نقدي ميتواند حاصل سالها تلاش شما را از دست شما درآورده و حتي شما را به زندان بيندازد. در اينجا دو نکته مهم قابل ذکر است. يکي اينکه قانون اشخاص و شرکتها را موظف به اعلام درآمدهاي ايشان ميکند که اين درامدها شامل درآمدهاي شخص در کل دنيا است. به عنوان مثال اگر شما از سپرده اي در بانک ايران سودي دريافت ميکنيد، اين سود بعنوان بخشي از درآمد شما بايد در کانادا اعلام شود. نکته دوم اينکه علاوه بر اعلام درآمد هاي اشخاص، قانون در بعضي موارد اشخاص، اعم از حقيقي و حقوقي، را ملزم به اعلام دارايي خود در هر کجای دنيا که باشند ميکند. اين نکته بسيار مهمي است که بيشتر مهاجرين را تحت تاثير قرار مي دهد. مطابق قانون ماليات، هر شخص مقيم کانادا بايد هر زماني که در هر سال داراي هايی خارجيش به بيش از ۱۰۰ هزار دلار کانادا رسيد، اين موضوع را در فرمي جداگانه اي به همراه ماليات بر درآمد آن سال اعلام دارد. دارايي در اينجا بمعنی ملک، پول نقد، سهام شرکتها، اوراق قرضه، و تمامي اموال منقول و غير منقول و مالکيتها معنوي مانند حق تاليف و اختراع و غيره ميباشد. نکته قابل توجه اينکه قانون اعلام ميدارد که به صرف داشتن چنين دارايي هايي وجود آنها بايد به اداره ماليات اعلام گردد و اينکه اين اموال درآمدزايی داشته و يا نداشته خارج از موضوع الزام قانوني است.  در اين مورد دو استثناء وجود دارد. يکي خانه اي که شما و اقوام درجه يک شما در آن زندگي مي کنند و دوم محل کسب شما که کسب و کار فعالي در آن در جريان است. در صورتي که بعنوان مثال شما خانه اي داريد که زمانهايي که به ايران ميرويد در آن زندگي ميکنيد و يا فرزندانتان در آن زندگي ميکنند، هرچندکه بيش از ۱۰۰ هزار دلار کانادا ارزش داشته باشد موظف به اعلام آن نيستيد. همينطور محل کار که ملک آن و يا سرقفلي آن از اين قاعده مستثني است.  بسياري از هموطنان اظهار داشته اند که کانادا امکان دسترسي به اموال و دارايي هايشان در ايران و ساير کشورها را ندارد. نکته قابل ذکر اينکه درست است که کانادا به اموال شما دسترسي ندارد، اما مشکل زماني پيش ميايد که شما اموال خود را از ايران به شکل پول نقد به کانادا می آوريد. در اينجا است که اداره ماليات متوجه ميشود که بعنوان مثال صدها هزار دلار کانادا به حساب کسي منتقل شده است. در اينجا اين سوال پيش مي آيد که اين مبلغ درآمدي بوده که شخص اعلام نکرده و يا اينکه دارايي بوده که اعلام نشده است. بدين ترتيب براي رسيدن به جواب اين سوال، اداره ماليات نسبت به حسابرسي اقدام ميکند که براي کساني که دارايي داشته و اعلام نکرده اند اين موضوع بسيار زيان آور است. متاسفانه بسياري از حسابداران يا به اين نکته واقف نيستند و يا اينکه به مشتريان خود اين موضوع را اطلاع نمی دهند و آن را مهم نمی پندارند.  در بعضي موارد هم اين موضوع گفته ميشود ولي عواقب بد آن بصورت کامل به اطلاع مشتری نميرسد. بنابراين حتما توصيه ميشود اين موضوع را جدي گرفته شود تا بتوان از عواقب قانوني آن جلوگيری کرد.  خوشبختانه اداره ماليات برنامه اي دارد بعنوان اعلام داوطلبانه که طي اين برنامه، اگر شخصي در سالهاي پيش وظيفه خود را مبني بر اعلان تمام درآمدها و دارايي هاي بيش از ۱۰۰ هزار دلار خود را بطور کامل انجام نداده باشد، طي اين برنامه اشخاص ميتوانند تا قبل از اينکه تحت حسابرسي قرار بگيرند، نسبت به تکميل اظهارنامه هاي مالياتي سالهاي قبل خود اقدام کنند. اين موضوع شامل اعلام اموال و دارايي هاي اعلام نشده نيز ميشود. استفاده از اين برنامه تکميلي ميتواند جلوي پرداخت جريمه هاي سنگين را گرفته و از عواقب بد عدم اعلام دارايی ها جلوگيري کرده و از پرداخت هزاران و در مواردي ميليونها دلار بعنوان جريمه و سود جلوگيري نمايد. بنابراين اگر دارايي هاي شما  در خارج از کانادا از زماني که به کانادا آمده ايد در هر زماني بيش از ۱۰۰ هزار دلار بوده است و يا مبلغ بيش از ۱۰۰ هزار دلار در سال به کانادا آورده ايد، بايد با متخصصين اين امر براي دريافت مشاوره حرفه اي هرچه سريعتر تماس بگيريد. دفتر وکالت لاريجاني ميتواند شما را در اين زمينه کمک کرده و راهنمايي هاي لازم را به شما ارايه نمايد.  

انتخاب ساختار حقوقی مناسب برای شروع کسب و کار در کانادا

اگر تصمیم دارید در کانادا کسب و کاری را شروع کنید باید در ابتدا در مورد ساختارهای موجود و قوانین مربوط به هر یک از آنها اطلاعات کافی داشته باشید تا بتوانید بهترین انتخاب را بر اساس نیاز خود انجام دهید.   به طور کلی سه شکل مختلف برای راه اندازی کسب و کار در استانهای کانادا و بویژه در انتاریو وجود دارد که شامل موسسه انفرادی (sole proprietorship) ، شراکت (partnership) و شرکت سهامی (corporation) می باشد. اگر آغاز و راه اندازی کار به صورت تنهایی و یک نفره باشد، شکل مطلوب راه اندازی موسسه انفرادی خواهد بود. اما در صورتی که کسب و کار توسط بیش از یک نفر راه اندازی شود شکل مطلوب کسب و کار باید یکی از گزینه های شراکت و یا شرکت سهامی انتخاب شود.   اختلافات حقوقی مهمی بین سه شکل تجارت ذکر شده وجود دارد. افرادی که به صورت موسسه انفرادی دست به راه اندازی کسب و کار زده اند و همچنین شركای شركت های غیر سهامی از نظر قانونی با عدم ایجاد شخصیت حقوق مستقل، شخصاً مسئول جنبه های مختلف کسب و کار می باشند و سود یا زیان حاصل از تجارت خود را باید در اظهارنامه مالیات بر درآمد شخصی خود ذکر کنند. در مقابل یک شرکت سهامی از نظر قانونی دارای شخصیت حقوقی مستقل از صاحبان آن بوده و معمولاً سهامداران مسئولیت شخصی در قبال بدهی ها یا دعاوی حقوقی که علیه شرکت اقامه می شود ندارند. بسیاری از فاکتورهای دیگر وجود دارد که باید هنگام انتخاب فرم قانونی مناسب برای کسب و کار در نظر گرفته شود. با رشد یک کسب و کار، مزایای شرکت سهامی معمولاً بیشتر از معایب آن است. شما میتوانید با کمک وکلای رسمی دادگستری شکل تجارتی که با توجه به شرایط و نیازهای شما بیشترین مزایا را برای شما داشته باشد را انتخاب کنید. موسسه تک نفره چیست؟ Sole Proprietorship موسسه تک نفره به تجارتی گفته می شود که متعلق به یک شخص باشد. در واقع این مشاغل، ساده ترین نوع کار برای شروع در انتاریو کانادا می باشند. موسسات تک نفره دارای چندین ویژگی مهم هستند. در این شرکت ها، تجارت و مالک طبق قانون یک نهاد محسوب می شوند. همچنین، کلیه دارایی های این تجارت شخصاً در اختیار مالک است و مالک کارمند تجارت محسوب نمی شود. به همین دلیل، در صورت عدم موفقیت در این نوع مشاغل، مالک واجد شرایط بیمه بیکاری نخواهد بود. در این نوع موسسات به مالك حقوقی پرداخت نمی شود اما در عوض می تواند از تجارتش پول به دست آورد. داشتن یک موسسه انفرادی دارای مزایا و معایب متعددی است که در ادامه به آنها اشاره می کنیم: مزایای موسسات تک نفره یکی از مزیت های یک موسسه تک نفره این است که فرد در واقع رئیس خود می باشد. افراد فعال در این مشاغل می توانند بدون نیاز به سوال از شخص دیگری، تصمیمات شغلی برای خود بگیرند. همچنین می توانند سود حاصل از تجارت را حفظ کرده و این امکان را دارند که در هر زمان که لازم باشد کار را به اتمام برساند. موسسات انفرادی ساده ترین شکل کسب و کار برای شروع می باشند. در این مشاغل اگرچه فرد باید برای حسابداری سوابق جداگانه ای داشته باشد، اما فقط باید یک اظهارنامه مالیاتی ارائه دهد که همان اظهارنامه مالیاتی شخصی است. معایب موسسات تک نفره داشتن یک موسسه تک نفره معایبی نیز دارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: 1.      مالک شخصاً مسئول کلیه جنبه های تجارت است. 2.      اگر از شغل مورد نظر شکایت گردد، مالک نیز مورد شکایت واقع می شود. 3.      اگرموسسات تک نفره دارای بدهی باشند، مالک مسئول بدهی است و ممکن است مجبور شود از دارایی های شخصی خود برای پرداخت بدهی تجارتش استفاده کند. اگر مالک نتواند بدهی های تجارت مورد نظر را پرداخت کند، ممکن است دچار ورشکستگی شخصی شود. 4.      تنها راه انتقال مالکیت یک موسسه تک نفره، فروش دارایی های تجارت به شخصی دیگر است که این گزینه برای خریداران جذاب نیست. زیرا اگر مالک تجارت خود را بفروشد، نمی تواند از معافیتهای مالیاتی که برای شرکتها در نظر گرفته شده است استفاده کند. در غیر این صورت، عمر تجارت با فوت مالک به پایان می رسد. پیامدهای مالیاتی مشاغل تک نفره در فعالیت های یک موسسه تک نفره، تأثیرات مالیاتی نیز وجود دارد. درآمد خالص مشاغل حاصل از یک موسسه تک نفره باید به عنوان بخشی از درآمد شخصی مالک در نظر گرفته شود. با این وجود، در صورتی که تجارت دچار زیان شده باشد، مالک می تواند ضرر را از درآمد دیگری که برای آن سال دریافت کرده است کسر نماید. این امر باعث می شود تا درآمد کلی مشمول مالیات مالک کاهش یابد. همچنین میزان مالیات بر درآمد شخصی که باید پرداخت شود را نیز کاهش می دهد.  حال در صورتی که کسب و کار سود داشته باشد، سود آن با نرخ مالیات بر درآمد شخصی مالک، محاسبه می شود که معمولا با نرخ مالیات بالاتری نسبه به شرکتها محاسبه می شود. به طور کلی، اگر فرد انتظار دارد در سال های اولیه کسب و کار خود ضرر کند و درآمد خود را از منبع دیگری مانند درآمد کارمندی بدست آورد، از نظر مالیاتی بهتر است یک مالک انفرادی باشد. مالیات مشاغل امر بسیار پیچیده ای است و بهتر است برای تعیین پیامدهای مالیاتی خود با یک وکیل امور مالیاتی یا یک حسابدار رسمی در ارتباط باشید. به طور معمول، مشاغل تک نفره برای کسب و کارهایی که سود کمی کسب می کنند بهترین گزینه است و در این گونه مشاغل نگرانی های قابل توجهی در قبال مسئولیت وجود نخواهد داشت. شراکت چیست؟ Partnership شراکت به نوعی از تجارت گفته میشود که توسط دو یا چند نفر اداره می شود که قصد دارند سود حاصله از تجارت را بین خود تقسیم کنند. شراکت حداقل شش ویژگی مهم دارند که در ادامه به آنها پرداخته شده است. ویژگی های شراکت 1.      یک مشارکت می تواند با یک قرارداد ایجاد گردد partnership agreement و یا حتی اگر افراد فقط به گونه ای عمل کنند که به نظر برسد شریک هستند شراکت ایجاد می شود. 2.      شرکا می توانند مسئول اعمال و بدهی های تجاری شرکای دیگر باشند. 3.      تمام دارایی های این تجارت متعلق به شرکا می باشد. 4.      مشارکت دو نوع اصلی دارد: a.      مشارکت عمومی، که در آن همه شرکا سود و زیان تجارت را تقسیم می کنند. b.      مشارکت محدود، در صورتی که شرکا در کارهای روزمره شرکت نداشته باشند و فقط تا میزان مشارکتی که دارند در خسارات مسئول هستند. 5.      شرکا کارمند محسوب نمی شوند. به همین دلیل، در صورت عدم موفقیت در شغل، شرکا واجد شرایط بیمه بیکاری نخواهند بود. 6.      به شرکا حقوقی پرداخت نمی شود اما آنها می توانند از طریق انجام ارایه خدمات شخصی به مشارکت از تجارت مورد نظر پول برداشت نمایند. داشتن یک قرارداد مشارکت کتبی ایده خوبی است. زیرا در این قرارداد مواردی مانند نحوه تقسیم سود یا زیان بین شرکا بیان می شود و محدودیت های شرکا در مسئولیت قانونی شرح داده خواهد شد. شریک بودن در یک مشارکت مزایا و معایب متعددی دارد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم: مزایای مشارکت تشکیل یک مشارکت سه مزیت اصلی دارد: 1.      مشارکت به دو یا چند نفر این امکان می دهد که با هم کار کنند و مهارت ها و منابع مختلفی را برای تجارت به ارمغان آورند. 2.      ایجاد یک مشارکت نسبتاً ساده است و ثبت مشارکت هزینه زیادی ندارد و کار پیچیده ای نیست. 3.      اگر شراکت متحمل ضرر شود اما شرکا درآمد شغلی دیگری داشته باشند، می توان از خسارت برای کاهش درآمد مشمول مالیات آنها استفاده کرد. در نتیجه مالیات بر درآمد قابل پرداخت شریک را کاهش می دهد. معایب مشارکت تشكیل مشاركت معایبی نیز دارد که شامل موارد زیر می گردد: 1.      شرکا شخصاً در قبال تعهدات مشارکت مسئولیت دارند زیرا این مشارکت جدا از صاحبان آن در نظر گرفته نمی شود. در صورت عدم موفقیت در تجارت، شرکا شخصاً مسئول پرداخت کلیه بدهی ها و تعهدات مشارکت خواهند بود. 2.      هر یک از شرکا شخصاً مسئول اقدامات سایر شرکا می باشند. زیرا هر یک از شرکا نماینده شرکای دیگر هستند. در نتیجه، اگر یکی از شرکا تصمیم تجاری بدی اتخاذ کند یا یا سهل انگارانه عمل کند که منجر به بدهی گردد، تمام شرکای دیگر نیز مسئول بازپرداخت آن می باشند. 3.      اگر یکی از شرکا فوت کند، مشارکت منقطع می شود زیرا مشارکت بر شخصت حقیقی شرکا استوار است و شراکت یک شخصیت حقوقی جداگانه ندارد. این بدان معنی است که شرکای باقی مانده باید مشارکت را دوباره برقرار کنند. 4.      خرید یا فروش سهم هر شریک در مشارکت دشوار است زیرا مشارکت یک شخص حقوقی جداگانه نیست. خرید یا فروش سهام مشارکت نیازمند بازنویسی توافق نامه مشارکت و تعیین دقیق تغییرات در شراکت است. 5.      اگرچه حل اختلافات بین شرکا به طور کلی تحت توافق نامه مشارکت یا قانون قضایی تحت پوشش قرار می گیرد، اما ممکن است حل آن کار دشواری باشد. هیچ قانونی برای تعیین مکانیزم حل و فصل اختلافات در مشارکت وجود ندارد. اگر اختلافات توسط خود شرکا حل نشود، آنها معمولاً باید با کمک افراد خارج از مشارکت مسئله را حل نمایند که ممکن است وقت گیر و هزینه بر باشد. پیامدهای مالیاتی مشارکت داشتن مشارکت چهار پیامد اصلی مالیاتی دارد که عبارتند از: 1.      درآمد مشارکت بین شرکا تقسیم می شود و میزان درآمد هر یک از آنها در فرم مالیات بر درآمد شخصی هر یک از شرکا درج می گردد. مشارکت، اظهارنامه مالیاتی جداگانه ای ثبت نمی کند. 2.      اگر تجارت ضرر و زیان دیده باشد، شرکا می توانند از هر درآمد شغلی دیگری که دریافت می کنند ، ضرر را کسر نمایند. این امر باعث کاهش درآمد کلی یک شریک و کاهش میزان مالیات بر درآمدی که باید بپردازد می شود. 3.      اگر این تجارت سود کسب کرده باشد، سود آن با نرخ مالیات بر درآمد شخصی هر یک از شرکا شامل مالیات می شود. 4.      از آنجا که این مشارکت یک شخص حقوقی جداگانه نیست، شرکا نمی توانند از فرصت های تعویق مالیات موجود برای شرکت ها استفاده نمایند. شرکت سهامی چیست؟ Corporation همانظور که گفته شد، شرکت سهامییکی از سه شکل اصلی تجارت است. دو شکل اصلی دیگر تجارت، موسسه های انفرادی و شرکت های غیر سهامی (مشارکت ها) هستند. ویژگی اصلی که شرکت های سهامی را از موسسه های انفرادی و شرکت های غیر سهامی متمایز می کند این است که شرکت های سهامی، دارای شخصیت حقوقی مستقل از صاحبان خود دارد. در نتیجه، شرکت سهامی مسئول بدهی ها، دارایی ها و دعاوی خود می باشد. مسئولیت قانونی سهامداران، مدیران، افسران و کارمندان شرکت سهامی محدود است. به این معنی که این افراد نمی توانند شخصاً مسئول بدهی ها و تعهدات شرکت باشند. این باعث می شود تا یکی از کلمات Limited  Incorporated,،Corporation یا یکی از اختصارات آنها در نام کامل حقوقی شرکت سهامی درج گردد. این کلمات به افراد نشان می دهند که تجارت مورد نظر یک شرکت سهامی است و بنابراین صاحبان، مدیران، افسران و کارمندان آن دارای مسئولیت محدودی می باشند. سهام شرکت های سهامی متعلق به سهامداران است که از طریق سهام خود درصدی از کل شرکت را در اختیار دارند. سهام به طور کلی می تواند نسبتاً آسان خریداری و فروخته شود، مگر اینکه محدودیتی در انتقال سهام اعمال گردد. مزایای شرکت سهامی یک کسب و کار با شرکت سهامی مزایای بسیاری دارد. اولین مزیت این شرکت ها، مسئولیت محدود شخصی برای افرادی که شرکت را اداره می کنند می باشد. این بدان معناست که به طور کلی، سهامداران شرکت نمی توانند در قبال بدهی ها و تعهدات شرکت مسئولیت داشته باشند. این قانون در مواردی که شرکت مرتکب کلاهبرداری شده باشد، یا صاحبان و مدیران آن شخصا ضامن شده باشند، اجرا نمی شود سهامداران یا مدیران در این مواقع شخصا دارای مسوولیت خواهند بود. برای مقایسه، در یک موسسه انفرادی و یا شراکت، مالک یا شریک شخصاً مسئول کلیه تعهدات کسب و کار است. این بدان معناست که می توان دارایی های شخصی مالک، از جمله خانه، ماشین و پس انداز شخصی وی را برای پرداخت بدهی های تجارت مورد نظر ضبط کرد. مزیت دوم شرکت های سهامی این است که این شرکت ها عمر نامحدود دارند. از آنجا که شرکت سهامی شخصیت حقوقی جداگانه ای است، حتی اگر سهامداران از بین بروند، مدیران شرکت تجارت را ترک کنند، یا اگر مالکیت شرکت تغییر پیدا کند، شرکت به حیات خود ادامه خواهد داد. مزیت سوم این است که شرکت سهامی رشد و گسترش تجارت را آسان تر می کند. از طریق انتشار سهام، این امکان وجود دارد شرکت ها به پولی که برای گسترش خود به آن نیاز دارند دسترسی پیدا کنند. این امر باعث می شود شرکت سهامی برای مشاغل بزرگتر از موسسات انفرادی یا شراکت مناسب تر باشد. مزیت چهارم شرکت های سهامی مزایای مالیاتی است که برای شرکتها ممکن است وجود داشته باشد. به عنوان مثال از مزایای مالیاتی شرکت های سهامی، امکان به تعویق انداختن مالیات می باشد. همانطور که گفته شد، مالیات شرکت ها مسئله پیچیده ای است و نیاز است تا افراد با یک حسابدار یا یک وکیل مالیاتی صحبت کنند تا به بررسی مزیت های مالیاتی تاسیس شرکت با توجه به شرایط و نیازهای فرد بپردازند. معایب شرکت سهامی شرکت سهامی دارای معایبی نیز می باشد. ابتدا سهامداران باید دو اظهارنامه مالیاتی یکی برای شرکت و دیگری برای درآمد شخصی خود ارائه دهند. برخلاف موسسات انفرادی و مشارکت ها، هیچ گونه خسارتی از شرکت نمی تواند از درآمد شخصی سهامداران کسر شود. هزینه های ثبت و تنظیم یک شرکت سهامی بالاتر از هزینه های یک موسسه انفرادی یا شراکت است. دولت از شرکت های سهامی می خواهد سوابق شرکتی مناسب را که به آنها minute book می گویند، نگهداری نمایند. این موارد شامل آیین نامه های شرکت و صورتجلسه های سالانه است.